.
  Önsöz
 
 
GELİBOLU'NUN GÖNÜL ERLERİ
             Onlar Gönül Erleriydi..
            
           Tehlikede olan vatanlarını muhafaza etmeye çalışırken, aynı anda kendisini yok etmeye gelen düşmanın gönlünü kazanıyor.. Gönül yapıyordu... Onlar gönül eriydi..Şu dünyayı da, şu dünyanın ötesini de, çok iyi biliyordu ... Onlar iki dünyanın dengesini kurmayı biliyordu .. O dengeleri kurarken örnek bir insan oluyordu. insan gibi insan... Adam gibi adam oluyordu .. Kendisini yok etmeye gelen düşmanı onu tanıyınca, O'na hayran olarak, O'na imrenerek, O'nu severek, O'nu takdir ederek gidiyordu başı öne eğik olarak ..

          Ama bizler, Onları unuttuk. Ya da çok geç hatırladık. O yüzden Çanakkale de onları aramaya, öğrenmeye gelmeye başladık... Onlar unutulmamalıydılar. Çünkü onlara çok şeyler borçluyduk. Onlara sayesinde Vatan dediğimiz bu mübarek kutsal topraklar üzerinde yaşıyoruz.

 
          Onlar sayesinde çocuklarımız! hür ve şerefle büyütüp bu vatanın üzerindeki nimetler den İstifade ediyoruz. Ama çok unutkan bir milletiz. Dünü çabuk unutuyoruz. Maziyi, bizi biz yapan değerlerimizi, güzelliklerimizi.. Sevgiyi... Saygıyla... Çektiğimiz acıları... Bizlere yapılan ihanetleri .. Bizi yok etmek isteyen hainleri.. Bize oynan tuzakları, çabuk unuttuk. Bizler için hayatın baharında kendilerini feda edenler.                                                                                           
          Okulunu, yavrusunu, eşini, tarlasını, evini barkını.. tüm sevdiklerini ve sevdiği şeyleri bir kenara fırlatıp, bizler için oluk oluk bu topraklar üzerinde kanlarını akıtanları ..

          Canlarını veren o güzel canları unuttuk.. Vatan sevgisiyle alev alev yanan... Alevler içinde kendini bizler için feda eden aziz ecdadımızı unuttuk ..
 
          Yeter artık bu gaflet...

          Yeter artık bu unutkanlık.. Kendimize gelelim.. Silkinelim...
          
          Bu vatan toprağın kara bağrında bizler için yatanları hatırlayıp, öğrenelim ve onlara koşalım..
 
          Biz geldik dedeciğim! Biz geldik! Geç de olsa.. Koşarak geldik senin de koşarak geldiğin yerlerden..
 
         Ankara'dan, İstanbul’dan, Antalya'dan, Erzurum'dan, Konya'dan, Edirne'den, Samsun'dan, Çankırı'dan, Yozgat'tan, Van'dan, Siirt'ten, Maraş'tan, Hatay'dan, Halep'ten, Şamdan, Kudüs'ten, Medine'den, İskeçe'den, Gümülcüne, Sofya, Bosna Hersek, Tunus'tan, Trablusgarp, Yanya, Tebriz, Selanik, Rusçuk, Kırım, Kıbrıs 'tan.. Yüz kırk ilden ...
 
          Dünya tarihinin en önemli savaşıdır Çanakkale Savaşı. Bu gün dahi birçok ülkenin Harp Okullarında savaş stratejisi olarak önemle okutulmakta ve incelenmekteyse. 90 yılı geçmesine rağmen hala konuşuluyor,hala inceleniyor, hale belgelen ve hatıraları araştırılıyorsa.

          Savaşın geçtiği yerler hala milyonlarca insan tarafından ziyaret ediliyorsa. Dünyanın en önemli savaşları arasında baş sırayı almaktaysa; Bu savaşın sahipleri olan bizler de çok dikkatle okumak mecburiyetindeyiz kanla yazılan bu sayfaları.

          Dikkatle okuyup ders almalıyız bu satırlardan. Vatan sevgisinin nasıl olması gerektiğini öğrenmek, öğrenip'te öğretmek için. Bizi biz yapacak kaybettiğimiz değerleri tekrar tanıyıp, sahiplenmek İçin. Tekrar o ruha. Çanakkale ruhuna sahip olabilmek için.Bu duygular ve düşüncelerle Çanakkale'ye koşalım…Onları iyi tanıyıp, ona göre koşalım… Ama layık oldukları saygıyı göstererek gezelim oraları gezerken… İşte bu eser; Onlara olan sevgi ve saygıdan dolayı hazırlandı da duysun diye yazıldı… Buyurun! Beraberce analım Onları ...
 

Ahmet TUNA
 

 
  Bugün 2 ziyaretçi (7 klik) kişi burdaydı!  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol